állástalan

A Wikiszótárból, a nyitott szótárból

Magyar

Kiejtés

  • IPA: [ ˈaːlːaːʃtɒlɒn]

Melléknév

állástalan

  1. állás nélküli.

Etimológia

állás +‎ -talan, a német stellungslos szó tükörfordítása

Fordítások

Gyakoriság

  • 3

Forrás

Főnév

állástalan

  1. Akinek nincs állása.

Fordítások

Ragozás

állástalan ragozása
eset/szám egyes szám többes szám
alanyeset állástalan állástalanok
tárgyeset állástalant állástalanokat
részes eset állástalannak állástalanoknak
-val/-vel állástalannal állástalanokkal
-ért állástalanért állástalanokért
-vá/-vé állástalanná állástalanokká
-ig állástalanig állástalanokig
-ként állástalanként állástalanokként
-ul/-ül - -
-ban/-ben állástalanban állástalanokban
-on/-en/-ön állástalanon állástalanokon
-nál/-nél állástalannál állástalanoknál
-ba/-be állástalanba állástalanokba
-ra/-re állástalanra állástalanokra
-hoz/-hez/-höz állástalanhoz állástalanokhoz
-ból/-ből állástalanból állástalanokból
-ról/-ről állástalanról állástalanokról
-tól/-től állástalantól állástalanoktól
állástalan birtokos ragozása
birtokos egy birtok több birtok
az én állástalanom állástalanjaim
a te állástalanod állástalanjaid
az ő/ön/maga
az önök/maguk
állástalanja állástalanjai
a mi állástalanunk állástalanjaink
a ti állástalanotok állástalanjaitok
az ő állástalanjuk állástalanjaik

Gyakoriság

  • 3

Forrás