إبليس
Főnév
إِبْلِيس • (ʔiblīs) hn
- Sátán
- ذُكِرَ إِبْلِيسُ في القُرْآنِ كَمَثَالٍ عَلَى العِصْيَانِ وَالكِبْرِ.
- ḏukira ʔiblīsu fy al-qurʔāni kamaṯālin ʕalā l-ʕiṣyāni wālkibri.
- Az ördögöt a Koránban a lázadás és a büszkeség példájaként említik.
- يَعْتَقِدُ الكَثِيرُ مِنَ المُسْلِمِينَ أَنَّ إِبْلِيسَ هُوَ رَأْسُ الشَّيَاطِينِ.
- yaʕtaqidu l-kaṯīru mina l-muslimīna ʔanna ʔiblīsa huwa raʔsu š-šayāṭīni.
- Sok muszlim hiszi, hogy az ördög a démonok vezére.