A Wikiszótárból, a nyitott szótárból
भक्षण (bhakṣaṇa) = Verzehr
भक्षयितव्य (bhakṣayitavya) Ger. = zu essen
भक्षित (bhakṣita) Part. = gefressen; gegessen
भगवत् (bhagavat) Adj. = erhaben; »Herr«
भगिनी (bhaginī) = Schwester
भङ्ग (bhaṅga) = Bruch
भङ्गुर (bhaṅgura) Adj. = vergänglich
भज् (bhaj) bhajate = anbeten; empfangen; genießen; lieben; mögen; praktizieren; verehren
भञ्ज् (bhañj) bhanakti = brechen
भद्र (bhadra) Interj. = Liebster!
भद्र (bhadra) = Glück
भद्रे (bhadre) Interj. = Liebste!
भयं-कर (bhayaṃ-kara) Adj. = furchterregend
भय (bhaya) = Angst
भरित (bharita) Adj. = voll
भर्तृ (bhartṛ) bhartā m. = Ehemann; Ernährer; Herr; Vorgesetzte
भवत् (bhavat) Pron. = »Euch«; Herr; »Sie«
भवती (bhavatī) Pron. = »Sie«
भवितव्य (bhavitavya) Ger. = zu sein
भविष्य (bhaviṣya) = Zukunft
भव्य (bhavya) = Zukunft
भस्मन् (bhasman) n. = Asche
भस्मी-भूत (bhasmī-bhūta) Part. = eingeäschert
भा (bhā) bhāti = scheinen; bhā prati-bhāti = bescheinen
भाग (bhāga) = Teil
भागी-रथी (bhāgī-rathī) f. Eig. = Ganges
भार (bhāra) = Last
भारत (bhārata) m. Eig. = Inder
भारत (bhārata) Eig. = Indien
भारत-वर्ष (bhārata-varṣa) Eig. = Indien
भारत-वर्षीय (bhārata-varṣīya) m. Eig. = Inder
भार्या (bhāryā) = Ehefrau; Gattin
भाविन् (bhāvin) Adj. = werdend; zukünftig
भाव्य (bhāvya) Ger. = zu sein
भाष् (bhāṣ) bhāṣate = ansprechen; sagen; sprechen
भाष् (bhāṣ) prati-bhāṣate = antworten
भाष् (bhāṣ) saṃ-bhāṣate = unterhalten
भाषा (bhāṣā) = Sprache
भिक्ष् (bhikṣ) bhikṣate = bitten
भिक्षा (bhikṣā) = Almosen
भिक्षु (bhikṣu) m. = Bettler
भिक्षुक (bhikṣuka) = Bettelmönch; Bettler
भिद् (bhid) bhinatti = brechen; (Gelübde) lösen
भिद् (bhid) bhintte = spalten
भिन्न (bhinna) Adj. = zerbrochen
भिन्न-रुचि (bhinna-ruci) Adj. = verschiedenartig
भिषज् (bhiṣaj) bhiṣak m. = Arzt
भी (bhī) bibheti = fürchten; abhaiṣīt Aorist
भी (bhī) f. irr. = Angst
भीम (bhīma) Adj. = schrecklich
भीम (bhīma) m. Eig. = Bhima
भुक्त (bhukta) Part. = gegessen
भुक्त्वा (bhuktvā) Abs. = gegessen habend
भुज् (bhuj) bhunakti = genießen; bhuj bhuṅkte = genießen
भुञ्जान (bhuñjāna) Part. = essend
भू (bhū) bhavati = entstehen; existieren; gereichen; sein; stattfinden; vorhanden sein; werden; babhūva babhūve Perf.; abhūt Aorist; bhūyāt Prekativ
भू (bhū) anu-bhavati = erleben; genießen
भू (bhū) ud-bhavati = entstehen
भू (bhū) pari-bhavati = überwältigen
भू (bhū) pra-bhavati = entstehen
भू (bhū) bahulī-bhavati = vervielfachen
भू (bhū) saṃ-bhavati = entstehen
भू (bhū) f. irr. = Boden; Erde
भूत (bhūta) = Geschöpf; Lebewesen; Vergangenheit
भूतार्थ (bhūtārtha) = Tatsache
भूति (bhūti) f. = Wohl n.
भूत्वा (bhūtvā) Abs. = gewesen seiend; geworden seiend
भूप (bhūpa) = König
भू-पति (bhū-pati) m. = König
भू-भृत् (bhū-bhṛt) m. = Berg; König
भूमि (bhūmi) f. = Erdboden; Land
भूमि-पति (bhūmi-pati) m. = König
भूयस् (bhūyas) Kompar. = mehr
भूरि (bhūri) Kompar. = mehr
भूष् (bhūṣ) bhūṣayati = schmücken
भूषण (bhūṣaṇa) = Schmuck; Zierde
भूषित (bhūṣita) Part. = geschmückt
भृ (bhṛ) bharati = tragen; unterstützen
भृ (bhṛ) bharate = tragen
भृ (bhṛ) bibharti = tragen
भृ (bhṛ) bibhṛte = tragen
भृत (bhṛta) Adj. = gefüllt
भृत (bhṛta) = Knecht
भृतक (bhṛtaka) = Diener
भृत्य (bhṛtya) = Diener; Knecht; Untergebene
भृशम् (bhṛśam) Adv. = heftig; sehr
भेद (bheda) = Teilung
भेषज (bheṣaja) = Gegenmittel; Heilmittel
भोग (bhoga) = Genuß
भोजन (bhojana) = Mahlzeit
भोस् (bhos) Interj. = hallo!; Herr!; oh!
भ्रंश् (bhraṃś) bhraśyati = fallen
भ्रम् (bhram) bhramati = herumirren; wandern
भ्रम् (bhram) bhrāmyati = herumstreifen
भ्रमर (bhramara) = Biene
भ्रातृ (bhrātṛ) bhrātā m. = Bruder
भ्राम्यत् (bhrāmyat) Part. = herumstreifend
भ्रू (bhrū) f. irr. = Augenbraue; Braue
मकर (makara) = Hai
मक्षिका (makṣikā) = Fliege
मज्ज् (majj) majjati = versinken
मज्जत् (majjat) Part. = sinkend
मणि (maṇi) m. = Edelstein
मणि-कार (maṇi-kāra) = Juwelier
मण्डप (maṇḍapa) = Laube
मण्डूक (maṇḍūka) = Frosch
मत (mata) = Meinung
मति (mati) f. = Gedanke; Geist; Meinung; Verstand
मतिमत् (matimat) Adj. = klug
मत्स्य (matsya) = Fisch
मद् (mad) Pron. = ich - -
मद् (mad) mādyati = freuen; fröhlich sein
मद् (mad) pra-mādyati = abweichen
मद (mada) = Rausch
मदन (madana) = Amor
मदिरा (madirā) = Wein
मदीय (madīya) Pron. = mein
मधु (madhu) n. = Honig
मधुरम् (madhuram) Adv. = lieblich
मधु-लिह् (madhu-lih) madhu-liṭ f. = Biene
मध्य (madhya) = Mitte
मन् (man) manute = meditieren
मन् (man) manyate = denken; erachten; halten
मन् (man) anu-manyate = billigen
मनस् (manas) n. = Geist; Seele
मनु (manu) m. Eig. = Manu
मनुष्य (manuṣya) = Mann; Mensch
मनो-रथ (mano-ratha) = Wunsch; Wunschtraum
मनो-हारिन् (mano-hārin) Adj. = entzückend
मन्त्र् (mantr) mantrayate = beraten
मन्त्र (mantra) = Hymne; Zauberspruch
मन्त्रयितुम् (mantrayitum) Inf. = beraten
मन्त्रिन् (mantrin) m. = Berater; Minister
मन्थ् (manth) mathnāti = quirlen; reiben; (Heer) aufreiben
मन्द (manda) Adj. = langsam; träge
मन्द (manda) = Narr
मन्दम् (mandam) Adv. = sachte
मयूर (mayūra) = Pfau
मरण (maraṇa) = Tod
मरुत् (marut) m. = Sturm; Wind
मलय (malaya) m. Eig. = Malabar-Küste
महत् (mahat) Adj. = groß
महर्षि (maharṣi) m. = großer Seher
महा-राज (mahā-rāja) = Großkönig; König
महिमन् (mahiman) m. = Größe
महिष (mahiṣa) = Büffel
महिषी (mahiṣī) = Büffelkuh; Königin
महिष्ठ (mahiṣṭha) Superl. = größt
मही (mahī) = Erde
महीयस् (mahīyas) Kompar. = größer
मा (mā) Interj. = kein!; nicht! -
मा (mā) māti = passen
मा (mā) mimīte = messen; mā anu-mimīte = schlußfolgern; mā nir-mimīte = bauen; erschaffen
मांस (māṃsa) = Fleisch
माता-पितृ (mātā-pitṛ) mātā-pitā m. = Eltern
मातुल (mātula) = Onkel
मातृ (mātṛ) mātā f. = Mutter -
मातृ-ष्वसृ (mātṛ-ṣvasṛ) mātṛ-ṣvasā f. = Tante
माधुर्य (mādhurya) = Süße
मान (māna) = Schmollen
मान-खण्डन (māna-khaṇḍana) = Ehrverlust
मार्ग् (mārg) mārgayati = suchen
मार्ग (mārga) = Richtung; Straße; Weg m.
मार्जार (mārjāra) = Katze
मार्जितुम् (mārjitum) Inf. = auswischen
माला (mālā) = Girlande; Halskette; Kranz
मालिक (mālika) = Gärtner
माष (māṣa) = Bohne
मास् (mās) m. irr. = Monat
मास (māsa) = Monat
मित्र (mitra) = Freund
मिथिला (mithilā) f. Eig. = Tirhut
मुक्त (mukta) Part. = befreit
मुक्तवत् (muktavat) Part. = freigelassen habend
मुक्ति (mukti) f. = Erlösung
मुक्त्वा (muktvā) Präp. + Akk. = außer
मुख (mukha) = Gesicht; Mund; Rachen
मुख्य (mukhya) Superl. = vornehmst
मुग्ध (mugdha) Adj. = verwirrt
मुच् (muc) muñcati = aufgeben; befreien; erlösen; freilassen; schießen; verlassen
मुच् (muc) prati-muñcati = anziehen
मुच् (muc) vi-muñcati = lockern; verlassen
मुद् (mud) modate = freuen
मुद्रा (mudrā) = Münze
मुनि (muni) m. = Asket; »Schweiger«; Weise
मुम्बा (mumbā) f. Eig. = Bombay
मुह् (muh) muhyati = irregehen; ohnmächtig werden
मुह् (muh) mohayati = verwirren
मुहूर्त (muhūrta) = Augenblick
मूर्ख (mūrkha) = Narr; Tor
मूर्छ् (mūrch) mūrchati = ohnmächtig werden
मूर्तिमत् (mūrtimat) Adj. = leibhaftig
मूर्धन् (mūrdhan) m. = Haupt; Spitze
मूल (mūla) = Anfang; Kapital; Wurzel
मूल्य (mūlya) = Preis
मुष् (muṣ) muṣṇāti = stehlen rauben
मूषक (mūṣaka) = Maus; Ratte
मूषिका (mūṣikā) = Maus
मृ (mṛ) mārayati = töten
मृ (mṛ) mriyate = sterben
मृग् (mṛg) mṛgayate = begehren; jagen; suchen
मृग (mṛga) = Tier
मृगयमाण (mṛgayamāṇa) Part. = suchend
मृगया (mṛgayā) = Jagd
मृज् (mṛj) mārṣṭi = abwischen; apa-mārṣṭi = wegwischen
मृज् (mṛj) mārjayati = bestreichen
मृत (mṛta) Adj. = gestorben; tot
मृत (mṛta) Part. = gestorben
मृत्यु (mṛtyu) m. = Tod
मृत्यु-काल (mṛtyu-kāla) = Todesstunde
मृद् (mṛd) mṛdnāti = quetschen; (Heer) aufreiben vernichten
मृद् (mṛd) mṛt f. = Lehm
मृदु (mṛdu) Adj. (mṛdvī f.) = weich; zart
मृषा (mṛṣā) Adv. = fälschlicherweise; umsonst; unwahr
मेघ (megha) = Wolke
मेधाविन् (medhāvin) Adj. = klug
मेध्य (medhya) Adj. = opferbereit
मोक्तव्य (moktavya) Ger. = freizulassen
मोक्ष (mokṣa) = Erlösung
मोदक (modaka) = Bonbon; Süßigkeit
मोह (moha) = Verblendung
मौक्तिक (mauktika) = Perle
मौन (mauna) = Schweigen
म्रदीयस् (mradīyas) Kompar. = weicher
म्रियमाण (mriyamāṇa) Part. = sterbend
म्लेच्छ (mleccha) = Barbar; Fremde
म्लै (mlai) mlāti = verwelken
यक्ष (yakṣa) = Geist; Gespenst; Kobold; Unhold
यज् (yaj) yajati = opfern; yakṣyati Fut.; ayakṣyat Kond.
यज् (yaj) yajate = opfern; ījyate Pass.
यजुस् (yajus) n. = Opferspruch
यज्ञ (yajña) = Opfer
यत् (yat) yatate = sorgen; streben
यतमान (yatamāna) Part. = strebend
यतस् (yatas) Konj. = weshalb
यतस् (yatas) - tatas Korr. = weil - deshalb
यति (yati) - tati Korr. = soviel - wie
यति (yati) m. = Büßer
यत्न (yatna) = Anstrengung
यत्र (yatra) Konj. = wo wenn -
यत्र (yatra) - tatra Korr. = wo - dort -
यथा (yathā) Adv. = wie so wie
यथा (yathā) - tathā Korr. = wie - so -
यथा-शास्त्रम् (yathā-śāstram) Adv. = vorschriftsgemäß
यद् (yad) Konj. = daß -
यद् (yad) - tad Korr. = was - das - -
यदा (yadā) - tadā Korr. = als - dann; immer wenn - dann; wenn - dann -
यदि (yadi) Konj. = wenn -
यदि (yadi) - tadā Korr. = falls - dann -
यदि (yadi) - tarhi Korr. = falls - dann
यद्वत् (yadvat) - tadvat Korr. = wie - so
यद-वा (yada-vā) - yad-vā Korr. = ob - oder
यन्त्र (yantra) = Maschine
यन-न (yana-na) Konj. = damit nicht
यम् (yam) yacchati = darbringen; geben; reichen; schenken; zügeln
यम् (yam) prati-yacchati = tauschen
यम् (yam) pra-yacchati = geben; reichen
यम (yama) = Tod
यवन (yavana) = Eindringling; Grieche
यविष्ठ (yaviṣṭha) Superl. = jüngst
यशस् (yaśas) n. = Ruhm
यशस्वत् (yaśasvat) Adj. = berühmt
यशस्वितम (yaśasvitama) Superl. = berühmtest
यष्टि (yaṣṭi) f. = Gerte
यष्टृ (yaṣṭṛ) yaṣṭā m. = Opferer; yaṣṭāsmi periphr. Fut.
या (yā) yāti = gehen; ayāsīt Aorist
या (yā) ā-yāti = kommen
याच् (yāc) yācate = betteln; bitten
याचक (yācaka) = Bettler
याचित (yācita) Part. = erbettelt
यात् (yāt) Part. = gehend
यात (yāta) Part. = vergangen
यातृ (yātṛ) yātā f. = Schwägerin; Schwippschwägerin
यात्रा (yātrā) = Prozession
यादृक् (yādṛk) - tādṛk Korr. = wie - so
यादृश् (yādṛś) tādṛś Pron. = jedes beliebige
यादृश (yādṛśa) - tādṛśa Korr. = wie - so
यावच-छक्यम् (yāvaca-chakyam) Adv. = bestmöglich
यावत् (yāvat) - tāvat Korr. = solange - als -; solange - wie; soviel - wie
यु (yu) yauti = anschirren
युक्त (yukta) Part. = verbunden
युज् (yuj) yunakti = anschirren; yuj yuṅkte = jochen; (Waffe) einsetzen
युज् (yuj) yujyate Pass. = können; sollen
युज् (yuj) pra-yujyate Pass. = sollen
युज् (yuj) ni-yuṅkte = binden
युज् (yuj) ni-yojayati = unterjochen; yuj vi-ni-yojayati = beauftragen
युज् (yuj) vi-yuṅkte = trennen
युद्ध (yuddha) Part. = gekämpft
युद्ध (yuddha) = Kampf
युध् (yudh) yudhyate = bekämpfen; kämpfen
युध्यमान (yudhyamāna) Part. = kämpfend
युवन् (yuvan) Adj. irr. = jung -
युवन् (yuvan) m. irr. = Jüngling
युष्मद् (yuṣmad) Pron. = ihr - -
यूथ (yūtha) = Herde
येन (yena) Konj. = wodurch
योग (yoga) = Yoga
योग-शास्त्र (yoga-śāstra) = Yoga-Lehre
योगिन् (yogin) m. = Yogi -
योग्य (yogya) Ger. = zupaß
योजन (yojana) = Meile
योध (yodha) = Krieger; Soldat
योषित् (yoṣit) f. = Frau
यौवन (yauvana) = Jugend
रक्त (rakta) Adj. = rot
रक्ष् (rakṣ) rakṣati = behüten; beschützen; bewahren; regieren
रक्षण (rakṣaṇa) = Schutz
रक्षत् (rakṣat) Part. = beschützend
रक्षस् (rakṣas) n. = Unhold
रक्षित (rakṣita) Part. = beschützt
रक्षितुम् (rakṣitum) Inf. = beschützen
रक्षितृ (rakṣitṛ) rakṣitā m. = Beschützer
रघु (raghu) m. Eig. = Raghu
रच् (rac) racayati = anfertigen; verfassen
रचित (racita) Part. = verfaßt
रजक (rajaka) = Wäscher
रजनी (rajanī) = Nacht
रजस् (rajas) n. = Staub
रज्जु (rajju) f. = Seil
रञ्ज् (rañj) rañjayati = rot färben
रण (raṇa) = Schlacht
रत (rata) Adj. = bedacht
रत (rata) Part. = erfreuend
रति (rati) f. = Liebe; Liebesfreude
रत्न (ratna) = Juwel; Perle
रथ (ratha) = Wagen
रथ्या (rathyā) = Straße
रभ् (rabh) ā-rabhate = anfangen; beginnen
रम् (ram) ramate = freuen; vergnügen; verkehren
रम् (ram) vi-ramati = ablassen; aufgeben
रमण (ramaṇa) = Buhle
रमणीय (ramaṇīya) Adj. = erfreulich; lieblich; reizend
रवि (ravi) m. = Sonne
रश्मि (raśmi) m. = Strahl; Zügel
रहसि (rahasi) Adv. = heimlich
रहस्य (rahasya) = Geheimnis
रा (rā) rāti = gewähren
राज् (rāj) rājate = leuchten
राजन् (rājan) m. = König -
राज-पुत्र (rāja-putra) = Königssohn
राज्ञी (rājñī) = Königin
राज्य (rājya) = Königreich
रात्रि (rātri) f. = Nacht
रात्रौ (rātrau) Adv. = nachts
राध् (rādh) rādhnoti = besänftigen; rādh apa-rādhnoti = abweichen
राम (rāma) m. Eig. = Rama
रावण (rāvaṇa) m. Eig. = Ravana
राशि (rāśi) m. = Haufen; Menge
रिक्त (rikta) Adj. = leer
रिच् (ric) riṇakti = leeren
रिच् (ric) riṅkte = leeren
रिच् (ric) ati-ricyate = übertreffen -
रिपु (ripu) m. = Feind
रीति (rīti) f. = Art und Weise
रु (ru) rauti = brüllen schreien (bei Vögeln usw.)
रुच् (ruc) rocate = gefallen -
रुज् (ruj) ruk f. = Krankheit
रुज् (ruj) rujati = schmerzen; zerstören
रुद् (rud) roditi = weinen; pra-roditi = weinen
रुदित (rudita) Part. = geweint
रुध् (rudh) ruṇaddhi runddhe = hemmen; rudh; anu-ruṇaddhi = versperren
रुध् (rudh) anu-rudhyate = befolgen
रुह् (ruh) rohati = wachsen
रुह् (ruh) ava-rohati = absteigen
रुह् (ruh) ā-rohati = besteigen
रुह् (ruh) pra-rohati = gedeihen
रुह् (ruh) ropayati = pflanzen
रूपक (rūpaka) = Rupie
रूप (rūpa) = Gestalt; Kennzeichen; Schönheit
रूप्य (rūpya) = Münze; Rupie
रे (re) Interj. = oh!
रेखा (rekhā) = Linie
रै (rai) m. irr. = Reichtum
रोग (roga) = Krankheit
रोगिन् (rogin) Adj. (rogiṇī f.) = krank
रोगिन् (rogin) m. = Kranke
रोदन (rodana) = Weinen n.
रोद्धुम् (roddhum) Inf. = zurückhalten
लक्ष् (lakṣ) saṃ-lakṣayati = prüfen
लक्षण (lakṣaṇa) = Merkmal
लक्ष्मी (lakṣmī) f. irr. = Glück; Glücksgöttin
लग् (lag) lagati = haften
लघीयस् (laghīyas) Kompar. = leichter
लघु (laghu) Adj. = kurz; leicht
लङ्का (laṅkā) f. Eig. = Ceylon
लङ्घनीय (laṅghanīya) Ger. = antastbar
लज्ज् (lajj) lajjate = schämen
लज्ज् (lajj) lajjayati = beschämen
लज्जा (lajjā) = Scham
लता (latā) = Liane
लप् (lap) lapati = klagen
लप् (lap) vi-lapati = beklagen
लब्ध (labdha) Part. = erlangt
लब्धवत् (labdhavat) Part. = gefunden habend
लभ् (labh) upa-labhate = erlangen
लभ् (labh) labhate = bekommen; erhalten; erlangen; finden
लभमान (labhamāna) Part. = erlangend
लभ्य (labhya) Ger. = zu erlangen
लम्ब् (lamb) ava-lambate = stützen
लल् (lal) lālayati = hätscheln
ललना (lalanā) = Tändlerin
लवण (lavaṇa) Adj. = salzig
लशुन (laśuna) = Knoblauch
लाङ्गल (lāṅgala) = Pflug
लाभ (lābha) = Erlangung
लिख् (likh) likhati = schreiben
लिखित (likhita) Part. = geschrieben
लिखितवत् (likhitavat) Part. = geschrieben habend
लिङ्ग (liṅga) = Glied
लिप् (lip) limpati = beschmieren; besudeln; einreiben
लिह् (lih) leḍhi = lecken; lih līḍhe = lecken
ली (lī) vi-līyate = auflösen
लीढ (līḍha) Part. = geleckt
लुप् (lup) lumpati = brechen; plündern
लुब्ध (lubdha) Adj. = gierig
लुब्धक (lubdhaka) = Jäger
लुभ् (lubh) lubhyati = begehren
लू (lū) lunāti = abschneiden; lū lunīte = trennen
लेख (lekha) = Brief
लेखनी (lekhanī) = Stift
लोक् (lok) ava-lokate = beobachten; erachten
लोक् (lok) ā-lokayati = betrachten
लोक् (lok) lokayati = betrachten
लोक (loka) = Leute; man; Welt
लोचन (locana) Adj. = erhellend
लोभ (lobha) = Gier; Habgier
लोमन् (loman) n. = Haar
लोह (loha) = Eisen
वक्तृ (vaktṛ) Adj. = redegewandt
वक्तृ (vaktṛ) vaktā m. = Redner
वक्र (vakra) Adj. = krumm
वक्षस् (vakṣas) n. = Brust
वच् (vac) vakti = nennen; sagen; uvāca ūce Perf.
वचन (vacana) = Befehl; Behauptung; Geheiß; Rat; Rede; Wort
वचनीय (vacanīya) = Kritik
वचस् (vacas) n. = Ratschlag; Rede; Wort
वज्र (vajra) = Diamant
वञ्चित (vañcita) Part. = getäuscht
वणिज् (vaṇij) vaṇik m. = Kaufmann
वत्स (vatsa) = Kalb; Kind
वत्सा (vatsā) = Kleine
वद् (vad) vadati = anreden; bezeichnen; nennen; sagen; sprechen
वद् (vad) vi-vadate = streiten
वध (vadha) = Hinrichtung; Töten n.; Tötung
वधक (vadhaka) = Scharfrichter
वधू (vadhū) = Braut; Fräulein
वन् (van) vanoti = bitten; van vanute = bitten
वन (vana) = Wald
वनौकस् (vanaukas) m. = Waldbewohner
वन्द् (vand) vandate = begrüßen; verehren
वप् (vap) vapati = säen
वयस् (vayas) n. = Alter n.; Lebensalter
वयस्य (vayasya) = Altersgenosse; Freund
वर (vara) = Bräutigam; Freier
वरण्ड (varaṇḍa) = Veranda
वरम् (varam) Adv. = besser; lieber
वरम् (varam) na Adv. = besser als; lieber als
वराटक (varāṭaka) = Kaurimuschel
वराह (varāha) = Eber
वरीयस् (varīyas) Kompar. = breiter
वर्ण् (varṇ) varṇayati = preisen; schildern
वर्ण (varṇa) = Kaste
वर्तमान (vartamāna) = Gegenwart
वर्त्मन् (vartman) n. = Pfad; Weg m.
वर्धमान (vardhamāna) Part. = entwickelnd
वर्ष (varṣa) = Jahr
वल्लभ (vallabha) Adj. = beliebt
वल्लभ (vallabha) = Freund; Liebling
वश् (vaś) vaṣṭi = wollen
वश (vaśa) = Wille
वशेन (vaśena) Präp. + Gen. = wegen
वस् (vas) vasati = hausen; leben; wohnen -
वस् (vas) adhi-vasati = wohnen
वस् (vas) ni-vasati = wohnen
वस् (vas) prati-vasati = leben; wohnen
वस् (vas) vaste = kleiden
वसत् (vasat) Part. = wohnend
वसति (vasati) f. = Haus; Wohnung
वसन्त (vasanta) = Frühling
वसु (vasu) n. = Geld; Reichtum; Vermögen; Ware
वसु-देव (vasu-deva) m. Eig. = Krishnas Vater
वस्तु (vastu) n. = Ding
वस्त्र (vastra) = Kleid
वह् (vah) ud-vāhayati = verheiraten
वह् (vah) vahati = fahren; fließen; tragen; treiben; wehen; ziehen
वह्नि (vahni) m. = Feuer
वा (vā) Konj. = oder -
वा (vā) vāti = wehen
वा (vā) nir-vāti = vergehen
वाक्य (vākya) = Satz
वाच् (vāc) vāk f. = Rede; Sprache; Wort
वाञ्छ् (vāñch) vāñchati = wünschen
वाणिज्य (vāṇijya) = Handel
वाणी (vāṇī) = Stimme
वात (vāta) = Wind
वातायन (vātāyana) = Fenster
वापी (vāpī) = Zisterne
वाम (vāma) Adj. = links
वायु (vāyu) m. = Luft; Wind; Windgott
वाराणसी (vārāṇasī) f. Eig. = Benares
वारि (vāri) n. = Wasser
वारिधि (vāridhi) m. = Meer
वार्त्त (vārtta) = Wohlfahrt
वार्त्ता (vārttā) = Nachricht
वाव (vāva) Ind. = gewiß
वासस् (vāsas) n. = Anzug; Hemdhose; Kleid
वासु-देव (vāsu-deva) m. Eig. = Krishna
वि (vi) Präf. = weg
विंशति (viṃśati) Num. = zwanzig
विकार (vikāra) = Umwandlung
विक्रीत (vikrīta) Part. = verkauft
विग्रह (vigraha) = Krieg
विचित्र (vicitra) Adj. = bunt; sonderbar
वित्त (vitta) = Besitz
वित्तवत् (vittavat) Adj. = besitzend; reich
विद् (vid) vetti = wissen; veda Perf. = kennen
विद् (vid) vindati = beurteilen; erlangen; erwerben; finden
विद् (vid) vidyate Pass. = befinden; geben es gibt -
विद् (vid) ni-vedayati = mitteilen
विदर्भा (vidarbhā) Pl. m. Eig. = Maharashtra
विद्ध (viddha) Part. = verwundet
विद्या (vidyā) = Wissen; Wissen n.; Wissenschaft
विद्युत् (vidyut) f. = Blitz
विद्वत्तर (vidvattara) Kompar. = gebildeter
विद्वस् (vidvas) Adj. irr. = gelehrt; wissend
विद्वस् (vidvas) m. irr. = Gelehrte -
विधि (vidhi) m. = Schicksal; Vorschrift
विनय (vinaya) = Bescheidenheit; Gehorsam m.
विना (vinā) Präp. + Akk. = außer; ohne
विना (vinā) Präp. + Abl. = ohne
विना (vinā) Präp. + Instr. = ohne
विनाशिन् (vināśin) Adj. = schädlich
विनोद (vinoda) = Beschäftigung; Vergnügen n.
विप् (vip) vepate = klopfen; zittern
विपत्ति (vipatti) f. = Unglück
विपद् (vipad) vipat f. = Unglück
विपाक (vipāka) = Ergebnis
विप्र (vipra) = Priester
विप्रयोग (viprayoga) = Trennung
विप्रलम्भ (vipralambha) = Enttäuschung
विप्रिय (vipriya) Adj. = schlimm
विभव (vibhava) = Reichtum
विमुख (vimukha) Adj. = abgewandt
विमूढ (vimūḍha) Adj. = verwirrt
विमूढ (vimūḍha) Part. = verwirrt
वियत् (viyat) n. = Himmel
वियुक्त (viyukta) Part. = getrennt
विराव (virāva) = Gebrüll
विलपत् (vilapat) Part. = jammernd
विवर्ण (vivarṇa) = Kastenlose
विवाद (vivāda) = Streit
विवाह (vivāha) = Eheschließung; Heirat; Hochzeit
विवेक (viveka) = Vernunft
विश् (viś) viśati = durchdringen; eindringen
विश् (viś) abhi-ni-viśate = befleißigen
विश् (viś) upa-viśati = niederlassen; setzen; sitzen
विश् (viś) pra-viśati = betreten; eindringen; gelangen
विश् (viś) pra-veśayati = eintreten lassen
विशुद्धि (viśuddhi) f. = Reinheit
विशेषण (viśeṣaṇa) = Adjektiv
विशेष्य (viśeṣya) = Substantiv
विश्राम (viśrāma) = Ruhe
विश्व (viśva) Pron. = all
विश्व (viśva) = All n.
विश्वामित्र (viśvāmitra) m. Eig. = Vishvamitra
विश्वास (viśvāsa) = Vertrauen
विषण्ण (viṣaṇṇa) Adj. = betrübt; niedergeschlagen
विष (viṣa) = Gift
विषय (viṣaya) = Sinnesobjekt
विषाद (viṣāda) = Verzweiflung
विष्णु (viṣṇu) m. Eig. = Vishnu
विसृज्य (visṛjya) Abs. = verlassen habend
विस्मय (vismaya) = Erstaunen
विस्मृतवत् (vismṛtavat) Part. = vergessen habend
विहग (vihaga) = Vogel
विहाय (vihāya) Abs. = abgelegt habend
विहितवत् (vihitavat) Part. = angeordnet habend
विहृत्य (vihṛtya) Abs. = vergnügt habend
वीचि (vīci) f. = Welle
वीणा (vīṇā) = Laute
वीत-राग (vīta-rāga) Adj. = leidenschaftslos
वीर (vīra) = Held
वृ (vṛ) vṛṇāti = wählen; vṛ vṛṇīte = wählen; vṛ pra-vṛṇīte = wählen
वृ (vṛ) saṃ-vṛṇoti = verhüllen; vṛ vṛṇute = ; vṛ samā-vṛṇoti = schließen; vṛ apā-vṛṇoti öffnen; vṛ pari-vṛṇoti = umgeben; vi-vṛṇoti = offenbaren
वृक (vṛka) = Wolf
वृक्ष (vṛkṣa) = Baum
वृज् (vṛj) vṛṇakti = wenden
वृज् (vṛj) vṛṅkte = wenden
वृत् (vṛt) vartate = befinden; leben; sein; weilen
वृत् (vṛt) anu-vartate = befolgen
वृत् (vṛt) ni-vartate = abwenden; zurückkehren
वृत् (vṛt) pari-vartate = drehen
वृत् (vṛt) prati-ni-vartate = zurückkehren
वृत् (vṛt) pra-vartate = dienen; entstehen; erheben; handeln; motivieren
वृत्त (vṛtta) = Gesittung
वृथा (vṛthā) Adv. = unnütz; vergebens; vergeblich
वृद्ध (vṛddha) Adj. = alt; reif
वृद्ध (vṛddha) = Greis
वृद्धि (vṛddhi) f. = Zins
वृद्धिमत् (vṛddhimat) Adj. = zunehmend
वृध् (vṛdh) vardhate = entwickeln; wachsen
वृध् (vṛdh) diṣṭyā vardhate = gratulieren
वृश्चिक (vṛścika) = Skorpion
वृष् (vṛṣ) varṣati = erfüllen; regnen
वृष् (vṛṣ) pra-varṣati = regnen
वृषल (vṛṣala) m. Eig. = Chandragupta
वृष्टि (vṛṣṭi) f. = Regen
वेताल (vetāla) = Vampir
वेद (veda) = Veda
वेदना (vedanā) = Schmerz
वेद-विद् (veda-vid) Adj. = vedakundig
वेला (velā) = Uhrzeit
वेश्मन् (veśman) n. = Haus
वेश्या (veśyā) = Dirne
वेश्या-गृह (veśyā-gṛha) = Bordell
वेष (veṣa) = Gewand
वै (vai) Ind. = fürwahr; wahrlich
वैद्य (vaidya) = Arzt
वैयात्य (vaiyātya) = Unverschämtheit
वैर (vaira) = Zwietracht
वैरिन् (vairin) m. = Feind
वैश्य (vaiśya) = »Gewerbetreibende«
व्यथा (vyathā) = Pein
व्यध् (vyadh) vidhyati = durchbohren; verwunden
व्यर्थ (vyartha) Adj. = nutzlos
व्यर्थम् (vyartham) Adv. = vergeblich
व्याकरण (vyākaraṇa) = Grammatik
व्याख्यान (vyākhyāna) = Erzählung
व्याख्येय (vyākhyeya) Ger. = zu deuten
व्याघ्र (vyāghra) = Tiger
व्याघ्री (vyāghrī) = Tigerin
व्याध (vyādha) = Jäger
व्याधि (vyādhi) m. = Krankheit
व्याधित (vyādhita) Adj. = krank
व्रज् (vraj) vrajati = gehen; schreiten; wandern
व्रजित्वा (vrajitvā) Abs. = gewandert seiend
व्रण (vraṇa) = Wunde
व्रत (vrata) = Gelübde
व्रीहि (vrīhi) m. = Reis; Reiskorn
शंस् (śaṃs) śaṃsati = mitteilen; preisen
शंस् (śaṃs) ā-śaṃsate = erwarten
शंस् (śaṃs) pra-śaṃsati = loben; rühmen
शंसनीय (śaṃsanīya) Ger. = zu loben
शक् (śak) śaknoti = können
शकुन्तला (śakuntalā) f. Eig. = Shakuntala
शक्त (śakta) Adj. = fähig
शक्ति (śakti) f. = Kraft f.
शक्य (śakya) Adj. = möglich
शङ्क् (śaṅk) śaṅkate = fürchten
शङ्क् (śaṅk) ā-śaṅkate = sorgen
शङ्का (śaṅkā) = Furcht
शङ्कित (śaṅkita) Adj. = vorsichtig
शङ्ख (śaṅkha) = Muschel
शठ (śaṭha) = Schurke
शतम् (śatam) Num. = hundert -
शत्रु (śatru) m. = Feind
शनैस् (śanais) Adv. = allmählich; langsam
शप् (śap) śapate = schwören
शब्द (śabda) = Laut m.; Wort
शब्द-कोश (śabda-kośa) = Wörterbuch
शम् (śam) śāmyati = beruhigen; ruhig werden
शयन-गृह (śayana-gṛha) = Schlafzimmer
शयान (śayāna) Part. = liegend
शय्या (śayyā) = Bett
शर (śara) = Pfeil
शरण (śaraṇa) = Zuflucht
शरद् (śarad) śarat f. = Herbst; Jahr
शरीर (śarīra) = Körper
शव (śava) = Leiche
शश (śaśa) = Hase
शशिन् (śaśin) m. = Mond
शाखा (śākhā) = Zweig
शान्त (śānta) Part. = aufgehört
शान्त (śānta) = Seelenfrieden
शान्ति (śānti) f. = Beruhigung; Frieden
शाला (śālā) = Zimmer
शास् (śās) śāsti = bestrafen; regieren; lehren
शास् (śās) pra-śāsti = regieren
शासन (śāsana) = Befehl; Vorschrift
शास्त्र (śāstra) = Buch; Lehrbuch; Schrift; Vorschrift; Wissenschaft
शिक्ष् (śikṣ) śikṣate = lernen
शिक्षित (śikṣita) Adj. = geschult
शिक्ष्यमान (śikṣyamāna) Part. = gelernt werdend
शिखर (śikhara) = Gipfel; Zinne
शिरस् (śiras) n. = Haupt; Kopf
शिरो-वेदना (śiro-vedanā) = Kopfschmerz
शिला (śilā) = Stein
शिव (śiva) Adj. = segensreich
शिव (śiva) m. Eig. = Shiva
शिव (śiva) = Glück
शिशु (śiśu) m. = Kind; Kleinkind; Säugling
शिष् (śiṣ) śinaṣṭi = übriglassen
शिष्य (śiṣya) = Schüler
शी (śī) śete = liegen
शीघ्र (śīghra) Adj. = schnell
शीघ्रम् (śīghram) Adv. = rasch; schnell
शीत (śīta) Adj. = kalt
शीतल (śītala) Adj. = kühlend
शीर्ष (śīrṣa) = Kopf
शील (śīla) = Charakter
शुक (śuka) = Papagei
शुक्ल (śukla) Adj. = weiß
शुच् (śuc) śocati = trauern; traurig sein
शुच् (śuc) anu-śocati = beklagen
शुचि (śuci) Adj. = rein
शुद्ध (śuddha) Adj. = rein
शुभ् (śubh) śobhate = glänzen
शुभ (śubha) Adj. = gut; schön
शुष् (śuṣ) śuṣyati = vertrocknen
शुष्क (śuṣka) Adj. = trocken
शूद्र (śūdra) = Diener
शून्य (śūnya) Adj. = leer
शून्य (śūnya) = Null
शूर (śūra) = Held
शृगाल (śṛgāla) = Schakal
शृङ्ग (śṛṅga) = Gipfel
शोक (śoka) = Trauer
शोभन (śobhana) = Zierde
शोभा (śobhā) = Schönheit
श्यामिका (śyāmikā) = Unreinheit
श्येन (śyena) = Falke
श्रद्धा (śraddhā) = Vertrauen
श्रम् (śram) śrāmyati = ermüden; müde sein
श्रम् (śram) pari-śrāmyati = abmühen
श्रम् (śram) vi-śrāmyati = ausruhen; ruhen
श्रम (śrama) = Mühe
श्रवण-पथ (śravaṇa-patha) = Gehörgang
श्राद्ध (śrāddha) = Totenopfer
श्रि (śri) ā-śrayate = Zuflucht nehmen
श्री (śrī) f. irr. = Glück; Glücksgöttin
श्रीमत् (śrīmat) Adj. = erhaben; wohlhabend
श्रु (śru) śṛṇoti = erwähnen; hören; lehren; lernen
श्रु (śru) śṛṇute = hören
श्रुत (śruta) Part. = gehört
श्रुतवत् (śrutavat) Part. = gehört habend
श्रुति (śruti) f. = Gerücht; Schrift
श्रुत्वा (śrutvā) Abs. = gehört habend
श्रेयस् (śreyas) Kompar. = besser -
श्रेष्ठ (śreṣṭha) Superl. = best
श्रोतुम् (śrotum) Inf. = anhören; hören; kennenlernen
श्रोतृ (śrotṛ) śrotā m. = Zuhörer
श्लाघ् (ślāgh) ślāghate = loben; schmeicheln
श्लिष् (śliṣ) ā-śliṣyati = umarmen
श्लिष् (śliṣ) vi-śliṣyati = trennen
श्लोक (śloka) = Vers
श्व-दृति (śva-dṛti) m. = Hundebalg
श्वन् (śvan) m. irr. = Hund -
श्वशुर (śvaśura) = Schwiegervater
श्वश्रू (śvaśrū) = Schwiegermutter
श्वस् (śvas) śvasiti =schnaufen; śvas vi-śvasiti = vertrauen; śvas praty-ā-śvasiti = durchatmen sich erholen
श्वस् (śvas) Adv. = morgen
श्वापद (śvāpada) = Raubtier
श्वेत (śveta) Adj. = weiß
षष् (ṣaṣ) Num. = sechs
षष्टि (ṣaṣṭi) Num. = sechzig
षष्ठ (ṣaṣṭha) Num. = sechst
स (sa) Präf. = mit
संकट (saṃkaṭa) = Gefahr
संख्या (saṃkhyā) = Zahl
संगत (saṃgata) Part. = vereint
संगर (saṃgara) = Schlacht
संगीत (saṃgīta) = Gesang
संचलन (saṃcalana) = Beben
संजात (saṃjāta) Part. = stattgefunden
संतप्त (saṃtapta) Part. = gepeinigt
संतोष (saṃtoṣa) = Zufriedenheit
संदेश (saṃdeśa) = Nachricht
संदेह (saṃdeha) = Zweifel
संध्या (saṃdhyā) = Dämmerung
संनिधि (saṃnidhi) m. = Nähe
संनिहित (saṃnihita) Adj. = anwesend
संन्यासिन् (saṃnyāsin) m. = Entsager
संपत्ति (saṃpatti) f. = Glück
संपद् (saṃpad) saṃpat f. = Glück; Wohlstand
संभार (saṃbhāra) = Vorbereitung
संमार्जन (saṃmārjana) = Reinigung
संवत्सर (saṃvatsara) = Jahr
संशय (saṃśaya) = Ungewißheit; Zweifel
संसर्ग (saṃsarga) = Umgang
संसार (saṃsāra) = Dasein
संस्कृत-भाषा (saṃskṛta-bhāṣā) = Sanskritsprache
संस्कृत (saṃskṛta) = Sanskrit
सकामम् (sakāmam) Adv. = inbrünstig
सकृत् (sakṛt) Num. = einmal
सक्थि (sakthi) n. irr. = Schenkel
सखि (sakhi) m. irr. = Freund -
सखी (sakhī) = Freundin
सख्य (sakhya) = Freundschaft
सचिव (saciva) = Minister
सज् (saj) sajati = haften; hängen
सत् (sat) Adj. irr. = gut
सत् (sat) Part. irr. = seiend -
सत् (sat) n. irr. = Sein n. -
सत् (sat) m. irr. = Gute
सततम् (satatam) Adv. = immer
सत-क्रिया (sata-kriyā) = Freundlichkeit
सत्त्व (sattva) = Charakter; Geschöpf
सत्यम् (satyam) Adv. = wahr
सत्य (satya) = Wahrheit
सद् (sad) sīdati = sitzen
सद् (sad) upa-sīdati = hinzusetzen
सद् (sad) ni-ṣīdati = setzen
सद् (sad) pra-sādayati = entschuldigen
सद् (sad) pra-sīdati = verzeihen
सद् (sad) vi-ṣīdati = traurig sein
सदस् (sadas) n. = Wohnsitz
सदा (sadā) Adv. = immer; stets
सद-आचार (sada-ācāra) = Wohlverhalten
सदृश (sadṛśa) Pron. = gleich
सद्मन् (sadman) n. = Wohnsitz
सनातन (sanātana) Adj. = ewig
सपदि (sapadi) Adv. = sofort
सप्त (sapta) Num. = sieben
सप्तति (saptati) Num. = siebzig
सप्तम (saptama) Num. = siebt
सभा (sabhā) = Versammlung
सम् (sam) Präf. = mit
समक्षम् (samakṣam) Präp. + Gen. = angesichts; vor
समम् (samam) Präp. + Instr. = mit
समर्थ (samartha) Adj. = fähig; tüchtig
समागम (samāgama) = Zusammenkunft
समाज (samāja) = Gesellschaft
समान (samāna) Adj. = gleich
समिध् (samidh) samit f. = Brennholz
समीप (samīpa) Adj. = nah
समीपम् (samīpam) Präp. + Gen. = nahe; zu
समीप-स्थ (samīpa-stha) Adj. = anwesend
समीपे (samīpe) Präp. + Gen. = nahe
समुत्पन्न (samutpanna) Part. = entstanden
समुदाय (samudāya) = Ganzes
समुद्र (samudra) = Meer
समूह (samūha) = Menge
समृद्धि (samṛddhi) f. = Menge
समेत (sameta) Part. = versehen
सम्यक् (samyak) Adv. = richtig
सम्राज् (samrāj) samrāṭ m. = Herrscher
सरस् (saras) n. = See
सरित् (sarit) f. = Fluß -
सर्प (sarpa) = Schlange
सर्पण (sarpaṇa) = Kriechen n.
सर्पत् (sarpat) Part. = kriechend
सर्व (sarva) Pron. = all - -; ganz; jede
सर्वतस् (sarvatas) Adv. = überall hin
सर्वतस् (sarvatas) Präp. + Akk. = um - herum
सर्वत्र (sarvatra) Adv. = überall
सर्वथा (sarvathā) Adv. = völlig
सर्वदा (sarvadā) Adv. = immer
सर्वशस् (sarvaśas) Adv. = überall
सवितृ (savitṛ) savitā m. = Sonne
सह् (sah) sahate = ertragen
सह (saha) Präf. = mit
सह (saha) Präp. + Instr. = gegen; mit -
सहचर (sahacara) = Gefährte
सहचरी (sahacarī) = Gefährtin
सहज (sahaja) = Zwilling
सहसा (sahasā) Adv. = plötzlich
सहस्रम् (sahasram) Num. = tausend
सह्य (sahya) Ger. = ertragbar; zu ertragen
सांशयिक (sāṃśayika) Adj. = zweifelhaft
सागर (sāgara) = Meer
साध् (sādh) sādhnoti = erlangen
साध् (sādh) sādhayati = erlangen; erreichen
साधु (sādhu) Adj. = gehorsam; gut
साधु (sādhu) Adv. = gut
साधु (sādhu) m. = Heilige; Weise
साध्य (sādhya) Adj. = erreichbar
सानन्दम् (sānandam) Adv. = fröhlich
सान्त्व् (sāntv) sāntvayati = besänftigen
सान्त्व (sāntva) = Besänftigung
सामन् (sāman) n. = Lied
सामर्थ्यात् (sāmarthyāt) Präp. + Gen. = kraft
सायं-प्रातर् (sāyaṃ-prātar) Adv. = morgens und abends
सायम् (sāyam) Adv. = abends
सारथि (sārathi) m. = Wagenlenker
सार्थ (sārtha) = Karawane
सार्धम् (sārdham) Präp. + Instr. = zusammen mit
साशङ्कम् (sāśaṅkam) Adv. = ängstlich
साहस (sāhasa) = Unbesonnenheit; Wagnis
सि (si) sinoti sinute = binden sita = gebunden
सिंह (siṃha) = Löwe
सिंही (siṃhī) = Löwin
सिक्त (sikta) Part. = gegossen
सिच् (sic) siñcati = ausgießen; gießen; asicat Aorist
सिद्ध (siddha) Part. = erfüllt
सिद्धार्थ (siddhārtha) Adj. = erfolgreich
सिद्धि (siddhi) f. = Erfolg
सिध् (sidh) prati-ṣedhati = fernhalten
सिध् (sidh) sidhyati = Erfolg haben; gelingen
सिन्धु (sindhu) m. Eig. = Indus
सीता (sītā) f. Eig. = Sita
सीमन् (sīman) f. = Grenze
सु (su) Präf. = gut
सु (su) sunoti = auspressen; su sunute
सुकर (sukara) Adj. = leicht
सुकृति (sukṛti) f. = gute Tat
सुखम् (sukham) Adv. = angenehm; leicht; zufrieden
सुख (sukha) = Freude; Glück
सुखिन् (sukhin) Adj. = glücklich
सुखेन (sukhena) Adv. = gern; glücklich
सुचरितम् (sucaritam) = gutes Verhalten
सुजन (sujana) = guter Mensch
सुत (suta) = Sohn
सुता (sutā) = Tochter
सु-धी (su-dhī) Adj. irr. = [[klug
सुन्दर (sundara)]] Adj. = schön
सुन्दरी (sundarī) = Schöne
सुप्त (supta) Part. = geschlafen; schlafend
सु-भ्रू (su-bhrū) Adj. irr. = schöne Augenbrauen habend
सुमनस् (sumanas) f. = Blume
सुमन्त्र (sumantra) m. Eig. = Sumantra
सुर (sura) = Gott
सुरभि (surabhi) Adj. = wohlriechend
सुलभ (sulabha) Adj. = leicht zu erlangen
सुवर्ण-कार (suvarṇa-kāra) = Goldschmied
सुवर्ण (suvarṇa) = Gold
सुष्ठु (suṣṭhu) Adv. = recht mit Recht
सुहृद् (suhṛd) suhṛt m. = Freund
सू (sū) sūte = gebären
सूक्त (sūkta) = Hymne
सूक्ष्म (sūkṣma) Adj. = klein
सूत (sūta) = Kutscher; Wagenlenker
सूत्र-धार (sūtra-dhāra) = Spielleiter
सूद् (sūd) ni-ṣūdayate = vernichten
सूद (sūda) = Koch
सूद-शाला (sūda-śālā) = Küche
सूनु (sūnu) m. = Sohn
सूप (sūpa) = Suppe
सुभ्रू (subhrū) irr. Adj. = schönbrauig
सूर्य (sūrya) = Sonne
सृ (sṛ) sarati = bewegen; fortbewegen
सृ (sṛ) anu-sarati = folgen; verfolgen
सृ (sṛ) pra-sarati = verbreiten
सृज् (sṛj) sṛjati = erschaffen; erzeugen; schaffen
सृज् (sṛj) ati-sṛjati = gewähren
सृज् (sṛj) vi-sṛjati = ausgeben
सृप् (sṛp) sarpati = kriechen
सृष्ट (sṛṣṭa) Part. = erzeugt
सृष्टि (sṛṣṭi) f. = Schöpfung
सेतु (setu) m. = Brücke
सेना (senā) = Heer
सेना-पति (senā-pati) m. = Feldherr; Heerführer
सेव् (sev) sevate = bedienen; kümmern; verehren
सेव् (sev) ni-ṣevate = besuchen
सेवक (sevaka) = Diener
सेवा (sevā) = Bedienung; Fron
सैनिक (sainika) = Soldat
सैन्य (sainya) = Heer
सोढ (soḍha) Part. = ertragen
सोढुम् (soḍhum) Inf. = ertragen
सोदर (sodara) = Zwillingsbruder
सोपानत्क (sopānatka) Adj. = beschuht
सोम (soma) = Soma-Trank; Wein
सोम-वार (soma-vāra) = Montag
सौनिक (saunika) = Metzger
सौन्दर्य (saundarya) = Schönheit
सौहृद (sauhṛda) = Freundschaft
स्कन्द् (skand) skandati = hüpfen
स्कन्द् (skand) ava-skandati = herabspringen
स्कन्ध (skandha) = Schulter
स्तम्भ् (stambh) stabnāti = stützen; stambh stabhnoti = stützen
स्तु (stu) stauti = loben
स्तु (stu) stute = loben
स्तुत (stuta) Part. = gepriesen
स्तुति (stuti) f. = Lob
स्तृ (stṛ) stṛṇoti = ausstreuen stṛṇute = [[
स्तृ (stṛ)]] stṛṇāti = ausstreuen; stṛṇīte = ausstreuen
स्तृ (stṛ) vi-stṛṇāti = ausbreiten
स्तेन (stena) = Dieb
स्तोत्र (stotra) = Hymne; Loblied
स्त्री (strī) f. irr. = Frau; Weib -
स्थ (stha) Adj. = stehend
स्थल-वर्त्मन् (sthala-vartman) n. = Landweg
स्था (sthā) tiṣṭhati = befinden; bestehen; bleiben; sein; stehen; wohnen
स्था (sthā) adhi-tiṣṭhati = bewohnen; lenken; regieren; wohnen
स्था (sthā) anu-tiṣṭhati = befolgen
स्था (sthā) ut-tiṣṭhati = aufstehen; erheben
स्था (sthā) pra-tiṣṭhati = aufbrechen; gehen
स्था (sthā) tiṣṭhate = ausharren
स्था (sthā) anu-tiṣṭhate = kümmern
स्था (sthā) ava-tiṣṭhate = stehenbleiben
स्था (sthā) upa-tiṣṭhate = nähern
स्था (sthā) sthāpayati = anhalten; legen; stellen
स्था (sthā) pra-sthāpayati = schicken
स्थाणु (sthāṇu) m. = Baumstumpf
स्थातव्य (sthātavya) Ger. = zu bleiben; zu stehen
स्थान (sthāna) = Ort; Platz; Stelle
स्थाली (sthālī) = Kessel
स्थित (sthita) Part. = gestanden; stehend
स्थिति (sthiti) f. = Regel
स्थित्वा (sthitvā) Abs. = gestanden habend
स्थिर (sthira) Adj. = fest; standhaft
स्थिर-धी (sthira-dhī) Adj. irr. = entschlossen
स्ना (snā) snāti = baden
स्नातुम् (snātum) Inf. = baden
स्नात्वा (snātvā) Abs. = gebadet habend
स्नान (snāna) = Bad
स्निग्ध (snigdha) = Geliebter
स्निह् (snih) snihyati = lieben
स्निह्यत् (snihyat) Part. = liebend
स्नुषा (snuṣā) = Schwiegertochter
स्नेह (sneha) = Liebe
स्पन्द् (spand) spandate = zucken
स्पृध् (spṛdh) spardhate = wetteifern
स्पृश् (spṛś) spṛśati = berühren
स्पृह् (spṛh) spṛhayati = begehren; streben; verlangen
स्पृह् (spṛh) spṛhayate = begehren
स्फुट् (sphuṭ) sphoṭati = sprießen
स्फुर् (sphur) sphurati = klopfen; zittern
स्फोट (sphoṭa) = Beule
स्म (sma) Ind. = »haben« -
स्मयमान (smayamāna) Part. = lächelnd
स्मि (smi) vi-smayate = bestaunen; wundern
स्मि (smi) vi-smāyayati = verwundern
स्मृ (smṛ) smarati = denken; erinnern
स्मृ (smṛ) vi-smarati = vergessen
स्मृति (smṛti) f. = Schrift
स्मृत्वा (smṛtvā) Abs. = erinnert habend
स्रंस् (sraṃs) sraṃsate = lösen
स्रज् (sraj) srak f. = Girlande
स्रष्टृ (sraṣṭṛ) sraṣṭā m. = Schöpfer
स्रु (sru) pari-sravati = zerrinnen
स्व (sva) Pron. = eigen -
स्वज् (svaj) pari-ṣvajate = umarmen
स्वतस् (svatas) Adv. = selbst
स्वद् (svad) svādate = kosten
स्वदेश (svadeśa) = Heimat
स्वप् (svap) svapiti = schlafen
स्वप्न (svapna) = Schlaf; Traum
स्वभाव (svabhāva) = Natur
स्वयम् (svayam) Pron. = selbst
स्वर्ग (svarga) = Himmel
स्वल्प (svalpa) Adj. = kurz; kurz sehr kurz; wenig sehr wenig
स्वसृ (svasṛ) svasā f. = Schwester
स्वस्ति (svasti) Interj. = Heil!
स्वस्थ (svastha) Adj. = selbstsicher
स्वागतम् (svāgatam) Interj. = Willkommen! 1
स्वादु (svādu) Adj. = süß
स्वादुतर (svādutara) Kompar. = lieblicher
स्वामिन् (svāmin) m. = Eigentümer; Herr; Mandant; Meister
स्वास्थ्य (svāsthya) = Frieden; Gesundheit; Wohlbefinden
स्वीय (svīya) Pron. = eigen
स्वैरम् (svairam) Adv. = frei
ह (ha) Ind. = gewiß
हंस (haṃsa) = Schwan
हत (hata) Adj. = verloren
हत (hata) Part. = getötet; vernichtet
हतवत् (hatavat) Part. = getötet habend
हत्वा (hatvā) Abs. = getötet habend
हन् (han) Adj. irr. = tötend
हन् (han) hanti = töten
हन् (han) ghātayati = töten
हन् (han) pra-ghātayati = töten
हनु (hanu) f. = Kinn
हन्त (hanta) Interj. = ach!; auf!; los!; oh weh!; schau!
हन्तव्य (hantavya) Ger. = zu töten
हन्तृ (hantṛ) hantā m. = Mörder
हय (haya) = Pferd; Roß
हरि (hari) m. Eig. = Hari
हरिण (hariṇa) = Gazelle
हरिणी (hariṇī) = Gazelle
हरित (harita) Adj. = grün
हर्तुम् (hartum) Inf. = nehmen
हर्म्य (harmya) = Burg; Heim; Villa
हविस् (havis) n. = Opfergabe
हस् (has) hasati = lachen
हस् (has) pari-hasati = auslachen
हस् (has) vi-hasati = auslachen
हसत् (hasat) Part. (hasantī f.) = lachend
हस्त (hasta) = Hand
हस्तिन् (hastin) m. = Elefant
हा (hā) jahāti = mißachten; verlassen
हातव्य (hātavya) Ger. = zu meiden
हार (hāra) = Halskette
हि (hi) Konj. = denn -; sondern
हि (hi) hinoti = schleudern; pra-hiṇoti = schicken senden verlassen
हिंस् (hiṃs) hinasti = schädigen
हिंसा (hiṃsā) = Gewalt
हिंसितुम् (hiṃsitum) Inf. = töten
हित (hita) Adj. = heilsam
हित (hita) = Glück
हित्वा (hitvā) Abs. = aufgegeben habend
हिमालय (himālaya) m. Eig. = Himalaya
हिरण्य (hiraṇya) = Gold
हीन (hīna) Adj. = verlassen
हु (hu) juhoti = opfern; hu juhute = opfern
हुत-भुज् (huta-bhuj) huta-bhuk m. = Feuer; Feuergott
हूम् (hūm) Interj. = Hum!
हृ (hṛ) harati = bringen; empfangen; greifen; nehmen; rauben; schnappen
हृ (hṛ) apa-harati = vertreiben
हृ (hṛ) ā-harati = darbringen; geben; holen
हृ (hṛ) ud-dharati = herausziehen; schöpfen
हृ (hṛ) pari-harati = unterlassen
हृ (hṛ) pra-harati = schlagen; stürmen
हृ (hṛ) vi-harati = vergnügen
हृ (hṛ) saṃ-harati = vernichten
हृतवत् (hṛtavat) Part. = geraubt habend
हृद् (hṛd) hṛt n. irr. = Herz
हृदय (hṛdaya) = Herz
हे (he) Interj. = ach!; he!; oh!
हेतु (hetu) m. = Anlaß; Grund; Ursache
हेमन् (heman) n. = Gold
हेमन्त (hemanta) = Winter
होतृ (hotṛ) hotā m. = Priester
होरा (horā) = Stunde
ह्यस् (hyas) Adv. = gestern
ह्रद (hrada) = Teich
ह्रस्व (hrasva) Adj. = klein; kurz
ह्री (hrī) jihreti = schämen
ह्री (hrī) f. irr. = Scham
ह्वे (hve) hvayati = rufen
ह्वे (hve) ā-hvayati = herbeirufen
ह्वे (hve) ā-hvāyayati = rufen lassen
