Ugrás a tartalomhoz

punir

A Wikiszótárból, a nyitott szótárból

Kiejtés

  • IPA: /py.niʁ/

Ige

punir

  1. büntet

Igeragozás

Kiejtés

  • IPA: [pu.niɾ]

Ige

punir (first-person singular jelen puno, first-person singular múlt puni, bef. melléknévi igenév punido)

  1. büntet

Etimológia

A latin punio igéből.

Lásd még

Kiejtés

  • IPA: /puˈniɾ/, [puˈniɾ]

Ige

punir (E/1. jelen idő puno, E/1. múlt idő puní, múlt idejű melléknévi igenév punido)

  1. ?

Igeragozás