إيمان
Főnév
إِيمَان • (ʔīmān) hn
- آمَنَ (ʔāmana) igéből képzett főnév alakja (form IV)
- hit
- يَتَمَسَّكُ المُؤْمِنُونَ بِإِيمَانِهِمْ فِي الأَوْقَاتِ الصَّعْبَةِ.
- yatamassaku l-muʔminūna biʔīmānihim fī l-ʔawqāti ṣ-ṣaʕbati.
- A hívők nehéz időkben ragaszkodnak a hitükhöz.
- كَانَ إِيمَانُهُ بِالعَدَالَةِ دَافِعًا لِتَحَمُّلِ التَّحَدِيَاتِ.
- kāna ʔīmānuhu bi-l-ʕadālati dāfiʕan litaḥammuli t-taḥadiyāti.
- A hit a igazságosságban motiválta a kihívások elviselésére.