تفكير
Főnév
تَفْكِير • (tafkīr) hn
- فَكَّرَ (fakkara) igéből képzett főnév alakja (form II)
- gondolkozás
- megfontolás
- يَتَطَلَّبُ الأَمْرُ تَفْكِيرًا عَمِيقًا قَبْلَ اتِّخَاذِ القَرَارِ.
- yataṭallabu l-ʔamru tafkīran ʕamīqan qabla āttiḵāḏi l-qarāri.
- Alapos gondolkodást igényel a döntés meghozatala előtt.
- كَانَ تَفْكِيرُهُ مَنْصَبًّا عَلَى حَلِّ المُشْكِلَةِ.
- kāna tafkīruhu manṣabban ʕalā ḥalli l-muškilati.
- Gondolatai a probléma megoldására összpontosultak.